Pada minggu ke 6 kuliah Muzik Tradisional Malaysia, terdapat dua lagi seni muzik yang diperkenalkan kepada kami iaitu Seni Makyung dan Kompang.
Makyung adalah sebuah seni dramatari. Pada asasnya, Makyung sama seperti Menora, Mekmulung dan Jikey. Makyung berasal dari Patani iaitu kerajaan Melayu lama. Ia kemudiannya tersebar luas di Semenanjung Tanah Melayu, Medan dan kepulauan Riau-Lingga di Indonesia. Lebih kurang 200 tahun kemudian, ianya dipindahkan ke Kelantan dan terus dibawa ke Kedah. Tengku Temenggung Ghafar memainkan peranan yang penting kerana bertanggungjawab memperhalusi sistem latihan, muzik dan kostum Makyung. Seni Makyung yang pada asalnya hanya diamalkan di istana kemudiannya menjadi amalan masyarakat umum di mana rakyat jelata turut memainkanya.
Terdapat dua tujuan Makyung dipersembahkan iaitu tujuan ritual dan persembahan biasa. Yang pertama ialah untuk tujuan ritual. Makyung dapat menyembuhkan penyakit, mengikut kepercayaan masyarakat Melayu lama. Dalam amalan ritual, aras panggung adalah sama dengan aras tanah. Berbeza dengan persembahan biasa yang mana aras panggung bagi persembahan biasa lebih tinggi dari aras tanah. Tambahan pula, panggung untuk persembahan biasa mempunyai atap.
Seni Makyung diiringi oleh muzik. Alat muzik utama dalam Makyung ialah :
Muzik Makyung dikawal oleh Tetawak(gong). Sistem permainan Tetawak penting kerana menggunakan sistem pusingan dalam masa tertentu iaitu pada akhir beat sebuah bar dengan menggunakan dua pic berlainan. Irama muzik Makyung pula menggunakan 4 timbre iaitu pak, duh, cak, dan ting. Ianya dimainkan secara bertingkah (interlocking). Hampir semua lagu Makyung dimainkan dalam tempo yang agak perlahan.
Kompang merupakan sebuah alat muzik tradisional yang lazim dan sangat sinonim dengan budaya masyarakat Melayu di Malaysia. Kompang digunakan dalam hampir semua majlis rasmi.
Pada asalnya, kompang dipercayai dibawa oleh pedagang Arab yang datang berdagang di Tanah Melayu pada satu ketika dahulu. Kompang digunakan untuk menarik pelanggan mereka. Ia seterusnya menjadi ikutan masyarakat tempatan dan akhirnya Kompang digunakan sehingga hari ini.
Dari segi struktur muzik pula, struktur muzik Kompang dapat dilihat melalui beberapa jenis paluan. Terdapat tiga paluan yang dimainkan serentak pada satu masa. Paluan-paluan tersebut aialah melalu yang merupakan rentak asas, menyilang yang memainkan rentak silihan dan meningkah yang merupakan penghias rentak yang ada. Tida rentak yang biasa digunakan oleh masyarakat Melayu iaitu rentak Asli, rentak Masri dan rentak Inang.
Makyung dan Kompang merupakan seni yang dipunyai oleh masyarakat kita dan mempunyai nilai yang sangat tinggi. Oleh itu. usaha untuk mengekalkan dan menggiatkannya adalah sangat penting pada masa yang akan datang.
Teruskan Membaca...
Makyung
Makyung adalah sebuah seni dramatari. Pada asasnya, Makyung sama seperti Menora, Mekmulung dan Jikey. Makyung berasal dari Patani iaitu kerajaan Melayu lama. Ia kemudiannya tersebar luas di Semenanjung Tanah Melayu, Medan dan kepulauan Riau-Lingga di Indonesia. Lebih kurang 200 tahun kemudian, ianya dipindahkan ke Kelantan dan terus dibawa ke Kedah. Tengku Temenggung Ghafar memainkan peranan yang penting kerana bertanggungjawab memperhalusi sistem latihan, muzik dan kostum Makyung. Seni Makyung yang pada asalnya hanya diamalkan di istana kemudiannya menjadi amalan masyarakat umum di mana rakyat jelata turut memainkanya.
Terdapat dua tujuan Makyung dipersembahkan iaitu tujuan ritual dan persembahan biasa. Yang pertama ialah untuk tujuan ritual. Makyung dapat menyembuhkan penyakit, mengikut kepercayaan masyarakat Melayu lama. Dalam amalan ritual, aras panggung adalah sama dengan aras tanah. Berbeza dengan persembahan biasa yang mana aras panggung bagi persembahan biasa lebih tinggi dari aras tanah. Tambahan pula, panggung untuk persembahan biasa mempunyai atap.
Seni Makyung diiringi oleh muzik. Alat muzik utama dalam Makyung ialah :
sepasang gendang
sepasang tetawak
Rebab |
Muzik Makyung dikawal oleh Tetawak(gong). Sistem permainan Tetawak penting kerana menggunakan sistem pusingan dalam masa tertentu iaitu pada akhir beat sebuah bar dengan menggunakan dua pic berlainan. Irama muzik Makyung pula menggunakan 4 timbre iaitu pak, duh, cak, dan ting. Ianya dimainkan secara bertingkah (interlocking). Hampir semua lagu Makyung dimainkan dalam tempo yang agak perlahan.
Kompang
Kompang merupakan sebuah alat muzik tradisional yang lazim dan sangat sinonim dengan budaya masyarakat Melayu di Malaysia. Kompang digunakan dalam hampir semua majlis rasmi.
Pada asalnya, kompang dipercayai dibawa oleh pedagang Arab yang datang berdagang di Tanah Melayu pada satu ketika dahulu. Kompang digunakan untuk menarik pelanggan mereka. Ia seterusnya menjadi ikutan masyarakat tempatan dan akhirnya Kompang digunakan sehingga hari ini.
Dari segi struktur muzik pula, struktur muzik Kompang dapat dilihat melalui beberapa jenis paluan. Terdapat tiga paluan yang dimainkan serentak pada satu masa. Paluan-paluan tersebut aialah melalu yang merupakan rentak asas, menyilang yang memainkan rentak silihan dan meningkah yang merupakan penghias rentak yang ada. Tida rentak yang biasa digunakan oleh masyarakat Melayu iaitu rentak Asli, rentak Masri dan rentak Inang.
Makyung dan Kompang merupakan seni yang dipunyai oleh masyarakat kita dan mempunyai nilai yang sangat tinggi. Oleh itu. usaha untuk mengekalkan dan menggiatkannya adalah sangat penting pada masa yang akan datang.